- çaxmaq-qov
- top. Keçmişdə: od almaq (qığılcım çıxarmaq) üçün işlədilən çaxmaq və qov. <Nəbi> sonra qəlyanını doldurub, çaxmaq-qovla yandırdı. Ə. Abasov.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
qov — is. Bəzi ağaclarda ur kimi çıxan və xüsusi üsulla qurudulub hazırlandıqdan sonra, polad parçasının çaxmaq daşına çaxılmasından hasil olan qığılcımdan alışan pambığaoxşar yumşaq maddə. Qasım kişi çaxmağı daşa vurub qovu yandırır, basır çubuğa. C.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çaxmaq — 1. is. 1. Odlu silahlarda zərb mexanizminin hissəsi; yay. Tapançanın çaxmağı. – Bütün ümidlərinin alt üst olduğunu görən Vəli tüfənginin çaxmağını çəkdi. M. Hüs.. Nişançılar isə . . silahlarını, xüsusən çaxmaqlarını təmizləyirlər. . Ə. Ə.. 2.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
alovlu — sif. 1. Şiddətlə yanan, parlayan, alov çıxan. 2. məc. tənt. Hərarətli, atəşin, ehtiraslı, coşqun. Alovlu salamlar. Alovlu nitq. Alovlu sözlər. Alovlu baxışlar. // Hiddətdən qıpqırmızı olmuş. Bu halda <Toğrulun> alovlu gözləri Rəşid kişinin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti